Op 25 augustus 2013 hebben we een bezoek gebracht aan het Bargerveen. Ons laatste bezoek dateerde van 2000. Wat was er in die tijd veranderd?
Onder leiding van beheerder Piet Ursem trokken we door het gebied om enkele interessante ontwikkeling te bezien.
Als eerste gingen we een kijkje nemen in het meerstalblok. Dit beeld herinnerden we ons van het vorige bezoek.
Het meerstalblok was in die tijd nog vrij nat met veel Sp. cuspidatum.
De witte snavelbies was toen een leidraad voor menselijke betreding.
Zo ziet het er nu voor een groot deel uit. Een verder ontwikkeld stadium van hoogveenvorming. De schapen houden de begroeiing laag.
Het meerstal zelf lijkt verder dichtgegroeid te zijn. De been-breek heeft zich uitgebreid.
De rand van de Meerstal is minder duidelijk te onder-scheiden van het omliggende veen.
En de lange zonnedauw staat er nog altijd.
Het aantal soorten veenmos lijkt toegenomen.
Nu is ook de hoogveenvormer Sp. rubellum vaker te vinden.
De waterhuishouding is het gebied is cruciaal.
Staatsbosbeheer heeft veel geleerd van het bezwijken van de veendijkjes.
Daarom is er een zware dijk aangelegd aan de Noordzijde.
Daar ligt ook een groot reservoir om voldoende water te hebben bij droogte.
Door naar de terreinen aan de westkant van het gebied waar de laatste uitbreidingen gestalte krijgen. Hier is de bouwvoor afgegraven.
Vervolgens door naar een landje bij Weiteveen. Het ligt nogal hoog vergeleken met de omgeving, maar toch is het vrij nat met de bijbehorende interessante begroeiing.
Wel jammer dat het landje snel dichtgroeit.
Dan door naar de oostzijde van het gebied.
Hier is het beduidend natter met niet meer dan een begin Sp cuspidatum.
Aan de duitse zijde is nog de laatste stuiptrekking van de veenontginning te zien. Hier ligt nog een vermogen aan veen, klaar om afgevoerd te worden.
Terug bij de werkschuur werpen we nog een blik op de huiszwaluwnesten aan de achterzijde. Bijzondere kunstwerken zijn het.
Ondanks het gevorderde seizoen worden er nog altijd jongen gevoerd.